رشته تخصصی نوازندگی(بزرگسالان)

واحد همنوازی + نتاسیون معاصر، واکاوی فرم:

همنوازی یکی از پیچیده‌ترین تکالیف برای مغز انسان است، که در آن همه‌ی روندهای ”شناختاری” از ‌جمله دریافت، رفتار، شناختِ اجتماعی، بکارگیری عواطف، یادگیری، استفاده از حافظه و غیره دخیل هستند. در واحد همنوازی موزیک‌آموز با مشخصه‌های سبک‌های باروک، روکوکو، کلاسیک وینی، کلاسیک وایمار، رومانتیک و قرن بیستم آشنا می‌شود.

واحد گوش کردن/خواندن + سازشناسی/فرم/ارکستراسیون:

«گوش‌کردن/خواندن» شروع دقیق‌ْشنوی و دقت در انتقال جنبه‌های عاطفی صدا برای هر موزیک‌آموز است. توانایی ابراز شنیده‌ها به شکل آواز جز‌ء جدایی‌ناپذیر آموزش، در بین قرن ۱۲ تا اوایل قرن ۲۰ بوده است؛ که نه تنها به تقویت شنیداری بلکه به نوازندگی، سازشناسی، فرم، شناخت ساختار و غیره کمک می‌کند.

واحد سلفژ/دیکته موسیقی:

تا زمانی که موزیک‌آموز، با دیدنِ نُت صدای آن را تصور نکند، سلفژ تکلیف خود را انجام نداده است. از این رو در این متدِ آموزشی، “سلفژ “ به شکل مستقیم، بر آثار آهنگسازان متمرکز است.

در این متد، شنیدن چند صدای همزمان با دقت در همه‌ی پارامترهای صدا ، نه تنها “زیر و بمی” و “ریتم”

بلکه “وزن”، “رنگ صدایی” و “لحن”ِ هر صدا حائز اهمیت است.

همه‌ی تمرینات مستقیما از آثار برترِ موسیقی انتخاب شده‌اند که در آنِ  واحد، موزیک‌آموز را با همه‌ی ابعادِ یادگیری آشنا کند.

همه‌ی این تمرینات با بهره‌گیری از “علوم شناختی” صورت می‌گیرند.

واحد کُر (هم‌خوانی):

از آنجا که تا شروع قرن ۱۷، اجرای موسیقی عمدتا به عهده‌ی کُر بوده است، ما موزیک‌آموزان را با جنبه‌های رنگارنگِ کُر آشنا خواهیم کرد.

در همه‌ی مقاطع، موزیک‌آموزان با متدهای کُر از قرن ۱۲ تا به امروز، و گستره‌ی عظیمی از صدادهی‌های گوناگون آن، آشنا خواهند شد.

برای موزیک‌آموزان در این درس طی دوره‌های آموزشی، اجرا (کنسرت) در نظر گرفته شده است.

واحد پیانو تکمیلی:

نواختن پیانو برای تمامی نوازندگان سازهای مختلف به جهت ساده‌تر کردن «هم‌نوازی» الزامی است.

در “پیانو تکمیلی” هارمونی، کنترپوان و موسیقی معاصر به شکل عملی آموزش داده خواهند شد.